Het verkeer is hectisch geworden: overdruk, te veel files, te snel, te verward, slechte wegen, kortom: België. De corona crisis heeft het er niet gemakkelijker op gemaakt, want waar we vroeger zelf naar de winkel stapten of reden, laten we de klus nu klaren door koeriersbedrijven. Dat betekent: nog meer wagens op de weg, nog drukker verkeer, nog harder rijden, want de goederen moeten op tijd geleverd worden en de koeriers van de pakjesdiensten staan enorm onder druk. Daardoor moeten ze ook harder rijden, risico’s nemen en … verkeersinbreuken plegen. Dan komt de boete bij de werkgever terecht en die roept zijn personeelslid ter verantwoording.
Dat is niet enkel zo bij pakjesdiensten, ook de meeste bedrijven die hun personeel met bedrijfswagens laten rijden doen hetzelfde: personeel afjakkeren en dan ter verantwoording roepen als er een verkeersboete binnenkomt. Maar de vraag is: wie moet dat betalen? De baas of de werknemer die te snel reed bijvoorbeeld? En je mag niet vergeten: het wordt er niet gemakkelijker op, want achter elke heg of steg staat er een flitscamera.
Als je met een bedrijfswagen te hard hebt gereden en een verkeersboete krijgt, moet je die als werknemer dan zelf betalen, of draait de baas ervoor op? De wet is niet erg duidelijk. Alles hangt dus af van het contract en de afspraken.
Natuurlijk moet het verkeer veiliger, natuurlijk moet je niet te hard rijden, maar jaag de mensen dan wat minder op.
En dan de hamvraag: wie betaalt de rekening in zo’n geval?
Want stel: je mag maar 50 en je reed 70. Een fikse boete dus. Veel werkgevers zullen hun verantwoordelijkheid afwentelen op de werknemer, want die reed toch te hard? Mag de werkgever zijn personeel doen opdraaien voor de kosten?
Er zijn verschillende wettelijke bepalingen die daarin een rol spelen. Stel dat je met een bedrijfswagen reed om je functie als koerier te kunnen uitvoeren. In een arbeidsreglement wordt gewoonlijk bepaald dat de werknemer aansprakelijk is voor de schade die hij aan de goederen of de firma van de werkgever berokkent als deze schade het gevolg is van bedrog, een zware fout of zelfs een lichte fout die geregeld voorkomt en waarvoor hij was gewaarschuwd.
Bij verkeersovertredingen kan dit artikel niet zomaar zonder meer worden toegepast. Het arbeidsreglement spreekt enkel over burgerlijke aansprakelijkheid en niet de strafrechtelijke verantwoordelijk. Als een werknemer een verkeersovertreding begaat, is dit artikel uit het arbeidsreglement dan ook niet van toepassing. Daarentegen is een werkgever wel medeverantwoordelijk voor verkeersovertredingen die door een werknemer worden begaan in de uitoefening van zijn werk en waarbij de overtreding wel degelijk verband houdt met de wijze waarop hij zijn functie moet uitoefenen. Als je werkgever van jou verlangt dat je heel snel bepaalde goederen ter plekke moet brengen, dan geeft de wet je dus de mogelijkheid te eisen dat hij hierin op zijn minst zijn medeverantwoordelijkheid toepast. Normaal zal jij als werkgever zelf worden aangesproken voor het betalen van de boete, aangezien we mogen aannemen dat hoewel de wagen op naam van het bedrijf staat, je zelf verantwoordelijk bent voor verkeersovertredingen. In dat geval kan je van je werkgever niet de terugbetaling van de boete eisen. Als je werkgever de boete al zou betaald hebben, als de wagen op naam van het bedrijf staat, dan kan hij wel de terugbetaling eisen door jou zelf. Het is een beetje een tegenstrijdige situatie, maar zo is de wet nu eenmaal. Bovendien is het tegenwoordig op te letten voor flitsapparaten, want er komen er steeds meer. Of dit de veiligheid alleen zal verhogen is nog maar de vraag, vooral als er op onzinnige plaatsen wordt geflitst. Bovendien zijn er andere elementen die de onveiligheid vergroten zoals fietsen en bromfietsen zonder licht ’s avonds en daar wordt helemaal niet tegen opgetreden. Maar we leven nu eenmaal in een merkwaardig land. Intussen blijft enkel over, trager te rijden, of te emigreren. Maar het is wellicht overal hetzelfde liedje.