Je denkt dat allergische reacties enkel in de lente voorkomen, dat ze het gevolg zijn van pollen, van grassen en bomen, en dat het meestal een privilege is van mensen die op het platteland wonen? Vergeet het. Overal kan je overgevoeligheid meemaken en die kan van de ene op de andere dag toeslaan, zelfs als je het grootste deel van je leven helemaal geen problemen hebt gehad. Maar het kan er ook jarenlang over doen vooraleer het probleem zich openbaart. Trouwens de overgevoeligheid kan zowel veroorzaakt worden door pollen, maar evenzeer door scheikundige stoffen, door voedsel, door additieven, bestrijdingsmiddelen, maar ook door stof en schimmels. Op die manier word je nog meer gevoelig voor bepaalde soorten voedsel zoals champignons bijvoorbeeld. Het komt erop aan zo weinig mogelijk vreemde stoffen het lichaam binnen te brengen op allerlei manieren, zo gezond mogelijk te leven, maar tegelijk niet overdreven hygiënisch te zijn zodat het lichaam zich niet meer kan wapenen. Kinderen die op de boerderij opgroeien, zijn trouwens tegen veel meer bestand dan stadskinderen. En verwacht niet dat een allergie iets is wat je meteen overvalt, het kan zich langzaam opbouwen, tot de ene druppel de emmer doet overlopen.
Elke vreemde stof die het lichaam op gelijk welke manier binnenkomt, kan een bedreiging zijn en een heftige reactie van het organisme oproepen.
Fenomeen van Arthus
Niet altijd treedt allergie zo bliksemsnel op. De verschijnselen kunnen zich ook met vertraging openbaren en dat heeft Arthus aangetoond. Hij bracht namelijk eenmaal per week een konijn in contact met paardenserum, dat hij via een injectie onderhuids toediende. De eerste drie keren gebeurde er helemaal niets, maar de volgende drie injecties begonnen pijn te doen, veroorzaakten een rood uitziende ontsteking en een lokale zwelling. Een kleine dag na de injectie kreeg het konijn hier al last van. Na een week trad er versterf van weefsels op in de omgeving van de injectie zowel de opperhuid als de onderhuidse weefsellagen verstierven. Thans begrijpt de medische wetenschap wat er precies gebeurde. Trouwens waar hebben we die verschijnselen nog gezien? Zie de rapporten van de VAERS daaromtrent.
Antistoffen
Tijdens de eerste injecties maakte het lichaam antistoffen aan, de zogenaamde precipitinen, familie van de immunoglobulinen G en M. Ze binden zich aan een ander eiwitbestanddeel van het bloedplasma: het complement. Als er nu nieuwe antigenen binnenkomen gaan de antistoffen er een binding mee aan. Deze complexe oplossing slaat neer in de kleinste vertakkingen van de bloedsomloop, de kleine haarvaten, waardoor ze worden afgesloten. Op de duur is er zoveel precipitaat aanwezig na herhaaldelijke injecties, dat de bloedvoorziening naar het kwestieuze deel wordt belemmerd en zelfs afgesloten. Het weefsel sterft af omdat het geen zuurstof meer krijgt.
Schimmels en beroepsziekten
Deze fenomenen van Arthus, zoals ze genoemd worden, komen behoorlijk vaak voor als beroepsziekte. Ze worden meestal genoemd naar het beroep dat typisch is voor het fenomeen.
Landbouwerslong zal zich uiteraard vooral onder landbouwers openbaren. Zo ziet men dat een boer een aanval kan krijgen een uur of acht nadat hij het hooi heeft bewerkt. In dit geval is een schimmel in het hooi het verantwoordelijke allergeen.
Bagassose is ook een longziekte die frequent voorkomt onder arbeiders op suikerplantages. Ook dit probleem wordt veroorzaakt door een schimmel.
Maar ook andere beroepen kennen hun typisch allergische reflexen volgens Arthus: kaasmakers, champignonkwekers, paprikasnijders, want deze patiënten kunnen soms zeer astmatische reacties krijgen tijdens of na hun werk.
Ook je hobby kan gevaarlijk zijn
Niet enkel het beroep kan verantwoordelijk zijn, ook de hobby, want schimmels in duivenhokken kan onder duivenmelkers de zogenaamde duivenmelkerslong veroorzaken.
Ook medicijnen kunnen het syndroom van Arthus veroorzaken. Zo zijn er bepaalde hormonale preparaten die onder vorm van een poeder moeten opgesnoven worden. Bij sommige patiënten treedt na het snuiven een soortgelijke allergische longaandoening op als gevolg van het allergeen dat een soortvreemd eiwit is, dat afkomstig is van de dieren waaruit het hormoon werd gewonnen.
Als de patiënt telkens weer contact blijft hebben met dit allergeen, dan kan op de duur een fibrose, een blijvende bindweefselaandoening ontstaan in de longen, wat het ademen bij deze patiënten kan bemoeilijken.
Serumziekte na tetanusinjectie
Al deze problemen kunnen zich ook voordoen als serum van een dier wordt binnengebracht in het lichaam van een persoon of dier dat vreemd is aan de donor. Omdat dit een vreemdsoortig lichaam is, wordt dit aangeduid als heteroloog. Men ziet dit soort problemen niet zelden optreden na een anti-tetanusinjectie op basis van een serum afkomstig van paarden die tegen tetanus werden geïmmuniseerd. Ook hier kan een vroege anafylactische shock optreden bij personen die al eerder in contact kwamen met dierlijk serum. Een enkele keer is dit ook het geval bij mensen die nog niet in contact zijn gekomen met dierlijk serum, wel allergisch zijn, maar bij wie het allergeen niet kon worden geïdentificeerd.
Direct of met vertraging
Meestal treedt het verschijnsel meteen na de injectie op, maar het kan ook met een kleine vertraging komen en ongeveer een uur nadat de patiënt zijn injectie heeft gehad. De zieke krijgt een klamme, bleke huid, een zeer lage bloeddruk, een kleine haast nauwelijks voelbare snelle pols, terwijl de patiënt het slachtoffer wordt van een acute malaise, zich helemaal ziek voelt worden, niet kan blijven zitten, niet kan blijven staan, erg onrustig wordt en soms bewusteloos kan vallen. Als er hart- en vaatcollaps optreedt dan kan de dood volgen. Als men niet meteen ingrijpt kan dat fataal zijn. De geneeskunde houdt er rekening mee dat 1 op elke 100.000 injecties een anafylactische shock kan geven. Vandaar dat verschillende zelfhulpgroepen, maar ook een steeds groeiend aantal artsen tegenstanders worden van stelselmatig inenten van grote bevolkingsgroepen en vooral ook tegen problemen die al lang niet meer bestaan.
Vreemd eiwit
Een inenting is altijd het binnenbrengen in het lichaam van een soortvreemd eiwit en daarop kan het lichaam heel defensief reageren.
Maar er kan ook een echte serumziekte optreden, maar dan veel later na het toedienen van een injectie met een soortvreemd eiwit. Dat kan drie tot zes dagen zijn bij mensen die al eerder werden ingespoten en zeven tot twaalf dagen bij patiënten die nooit eerder met een vreemd eiwit in contact kwamen. Het is geen pretje om plots koorts te krijgen, rillingen, netelroos of urticaria op de huid, zwellingen van de lymfeklieren en pijn in de gewrichten. Het gebeurt zelfs dat de nieren worden aangetast.
Als men zoveel mogelijk vreemde eiwitten uit het serum verwijdert, verkleint ook de kans op een allergische reflex. Tegenwoordig is het immuun serum dan ook veel zuiverder dan vroeger, zodat men veel minder kans heeft op Arthus-achtige reacties van de patiënt.
Leef zo natuurlijk mogelijk
Alle vreemde stoffen die het lichaam binnengebracht worden kunnen reacties veroorzaken. Dat is zowel met voedsel en drank, lucht, maar ook via injecties. Je kan je dan ook veel vragen stellen tegenwoordig. Specialisten die willen nuanceren worden daaromtrent monddood gemaakt.
Daarom is er maar één advies: gebruik je gezond verstand en leef zo natuurlijk mogelijk. Eet gezonde kost, vertoef vaak in de buitenlucht, beweeg, vermijd stress, slaap voldoende en zorg voor sterke darmflora.
Daar kan je beslist wat aan doen dankzij goede bacteriën.
Een tip: Allobiose van Fytobell om je darmflora dankzij miljarden goede bacteriën te versterken.
Je vindt Allobiose van Fytobell in de apotheek met CNK-bestelnummer: 2121-226.
Of je kan Allobiose ook online bestellen via www.almed.be of via www.boverte.com.