Iemand die nuchter nadenkt en observeert, kan heus wel het verschil uitmaken tussen overgewicht en ondergewicht. Maar als je jezelf als veel te dik beschouwd, terwijl dat niet het geval is en je eerder naar ondergewicht neigt, dan is de kans groot dat je er alles aan doet om nog meer te vermageren, tot op het ziekelijke af. Meestal begint een dergelijke dwanggedachte te ontwikkelen tijdens de puberteit, ook vaak als gevolg van opmerkingen van de omgeving. Pestgedrag, verwijten, uitgelachen worden zijn vaak een aanleiding om ziekelijk te gaan vermageren door abnormaal weinig te eten.
Anorexia lijkt zich vooral te ontwikkelen tijdens de puberteit als gevolg van heel wat veranderingen in het lichaam, waarmee de puber niet overweg kan. Meestal is er een psychische ondergrond met gebrek aan zelfaanvaarding en de aanleiding kunnen verwijten en pestgedrag zijn.
Doorgaans zijn het meisjes die er het slachtoffer van worden en het pestgedrag en verwijten van vriendinnen zijn vaak gemener en kwetsender dan dat bij jongens het geval is.
Op de duur begint de persoon een negatief zelfbeeld te ontwikkelen, want er is altijd een psychische of emotionele factor.
- Ze vindt zichzelf overdreven dik terwijl dat niet het geval is.
- Ze begint voedsel te weigeren of zodanig te kiezen dat er geen calorie te veel aan zit.
- Ze streeft absoluut een te laag gewicht na, terwijl de spiegel vertelt dat ze er normaal uitziet.
- Ze begint overdreven aan sport te doen.
- Ze neemt laxeermiddelen en diuretica, om af te vallen: diarree en vaak plassen.
- Daardoor worden lever en nieren beschadigd en uiteindelijk volgt ook last met hart en bloedsomloop.
- Ondanks het feit dat er ziekelijke magerzucht is, vindt het meisje zichzelf toch te dik.
Verschillende vormen
Anorexia komt in verschillende vormen voor, maar altijd is er magerzucht, hoewel de methode verschilt: overdreven vasten, overdreven sporten, overdreven gebruik van diuretica en laxeermiddelen.
Het kan zo ver gaan dat er blindheid ontstaat, de nieren blokkeren en het hart het opgeeft.
Anorexia komt vooral voor in westerse landen waar nochtans een overdaad aan voedsel is en het slankheidsideaal populair is. Vaak treedt deze eetstoornis op na vervelende en/ of ingrijpende gebeurtenissen. Het is bekend dat eetstoornissen vaak in de puberteit beginnen. Een woelige tijd waarin zich veel lichamelijke en psychische veranderingen voordoen; een prima voedingsbodem om anorexia te ontwikkelen.
De genezing van anorexia nervosa is een langdurig proces, waarbij het niet voldoende is alleen aandacht te besteden aan gewichtstoename. De oplossing van de eetstoornis moet ook gezocht worden in het wijzigen van de gedachte te dik te zijn en de angst om nog „dikker” te worden.
Bovendien moeten anorexiapatiënten leren hun lichaam te accepteren en dat zelfwaardering niet alleen hoeft af te hangen van bepaalde ideeën over lichaamsvormen en gewicht. Kennis over voeding en controlemaatregelen speelt eveneens een belangrijke rol bij de behandeling.
Maar begrip van ouders en opvoeders en tijdig raad geven, begrip tonen en wijzen op het feit dat ze er wel goed uitzien, is de start van het “genezingsproces”. Als ouders en de omgeving niet tijdig ingrijpen of begrip voor de moeilijkheden tonen, kan dat ook fataal aflopen.
Medische begeleiding is daarbij vanzelfsprekend.