Eigenlijk kunnen we een beetje met weemoed terugkijken naar het verleden voor wat de gezondheid betreft: het voedsel, de lucht, het water en… de mensen. Ja het was beter, zei ons een prof toxicologie. Er waren nog principes. De maffia bestond ook wel, maar er waren toch ook sterke tegenkrachten. Tegenwoordig wordt alles meer en meer door het kwade beheerst. Ons voedsel is echt slecht. Probeer maar eens een kotelet te bakken, het water loopt zo in de pan. In Wallonië is het dan nog iets beter dan in Vlaanderen. Maar bij ons moet de productie opgedreven worden en de mensen moeten worden bedot met slogans en leugens over kwaliteit, natuur en veiligheid.
De consument heeft meer vertrouwen als het woordje natuur gebruikt wordt bij voedsel… dus gebruikt men het te pas en te onpas. Natuurvlees, natuurgroenten, natuurboter. Het heeft nog weinig met de natuur te maken, ze spuiten en fokken maar op, tot groeihormonen bij het fruit toe, tot halogenen bij de fruit- en groentenproductie. Dat er kanker van komt… geen probleem, als de bankrekening maar dikker wordt.
De consument wil gele kippen, omdat dat meer de kleur van maïs en de natuur weergeeft. Dus kleurstoffen erin en het wordt een natuurkip. De eierdooiers zien er zo flets uit als ze van de legbatterijen komen… dan maar een hoop kleurstof er tegenaan en je krijgt prachtige gele dooiers. Ze kunnen zelfs blauwe dooiers maken als ze willen en die zullen dan wel cholesterolvrij zijn als we de eierboeren mogen geloven.
Het is nog nooit zo erg gesteld geweest met het milieu en de natuur. Genetische manipulatie bedreigt de mensheid. We zijn iets in leven aan het roepen dat we zelf niet machtig zijn. We spelen leerling-tovenaar.
Met ham is het al even erg gesteld. Ze prikken van de overdosis pekel en zijn opgezwollen van de caseïnaten, plus, je betaalt voor water. Hup de markt op. We zijn geconditioneerd door de smaak en door het uitzicht, niet door de kwaliteit en de inhoud en het effect op de gezondheid.
Ze maken je alles wijs. Over olie, over margarine, over fruit, over kippen, over gezonde varkens, over wijn… geloof er niets van, ze bedotten je. Controleer alles wat men je voorzet en stel moeilijke en vervelende vragen. Dat is de enige manier om hen te irriteren, als dat nog gaat.
Hoe kan dat blijven duren?
Dat is de vraag: hoe kan dat zo verder. Maar het grote publiek heeft er geen belangstelling voor. Als het maar op tijd zijn amusement heeft. De gezondheid is iets voor de dokter en als het te erg wordt voor het ziekenhuis en de “almacht” van de wetenschap. Sommigen denken dat ze god zijn. Dat de natuur er nog iets mee te maken heeft zien we amper, tenzij op het ogenblik van een crisis zoals met de dioxines en nu met corona, waarvan we niet weten hoe en door wie we bedot worden.
En genetisch gemanipuleerde soja… maar er zijn al lang gemanipuleerde tomaten in soepen en pasta’s. We weten het niet, we eten het wel en… het deert ons voorlopig niet. Drukkingsgroepen zullen het werk wel doen… tot het te laat is.
We zitten jammer genoeg in een keten van productie, waarbij de verbruiker van ondergeschikt belang is. Er wordt enkel rekening gehouden met het profijt van de producent. Dat de dieren op de weide creperen van de sproeistoffen en dat sommige met de poten omhoog het wegslepen naar het slachthuis afwachten, weet de consument toch niet. Er volgt dan zogenaamd een noodslachting, het vlees gaat de salami in en we krijgen een worst die geïntoxiceerd is door scheikundige bestrijdingsmiddelen. De veeartsen zullen er niet mee uitpakken, door onderlinge rivaliteit wordt het boeltje draaiende gehouden. Steekpenningen doen de rest en die zijn er zeker!!!!
De consument is helemaal niet beschermd en helemaal niet zeker. Er is wel nog titanenwerk te doen, de gevestigde tradities moeten worden ontmanteld.
De genetische manipulatie is al lang bezig, bij wijze van spreken. De maïsvelden maken niet enkel de gronden armer, ze vergiftigen ook de bodem en het water. Er groeit geen onkruid meer, er zitten geen mollen meer, maar alles gaat wel de voedselketen in en komt uiteindelijk wel op het bord van de consument terecht.
Geen doemdenken maar realiteit
Het is nog slechter dan we vermoeden! Een prof toxicologie: “We hebben op het labo destijds nog melk binnengekregen die we voor de aardigheid onderzochten. Er zat zoveel antibiotica in dat je er geen yoghurt meer kon mee maken. Intussen zitten ze in de ziekenhuizen te worstelen met huizehoge problemen vanwege resistente bacteriestammen. Doodzieke patiënten reageren niet meer op de toegediende antibiotica. Er moeten altijd nieuwe en sterkere middelen worden gemaakt en soms zijn de bacteriën ons te slim af. En als dat het enige probleem zou zijn… Maar er is ook nog schandaal met de kleurstoffen, de smaakverbeteraars, de bewaarmiddelen… Waarom moet dat er allemaal bij? We worden geconditioneerd. Wie wil er nog appelsap dat er niet mooi frisgroen uitziet en wie wil er sinaasappelsap dat niet knalgeel is? Rendement, concurrentie, opbrengst. Dat zijn de leidmotieven.”
En ons leefmilieu
Men wil ons nochtans doen geloven dat alles er beter op wordt, dat de levensduur van de mens langer wordt en dat de kwaliteit van het voedsel verbetert, de toegepaste wetenschap daar voor zorgt en dat het leefmilieu er met rasse schreden op vooruit gaat.
Maar dat is een leugen. De lucht is nog nooit zo slecht geweest. Kijk naar het stadhuis van Gent dat ze een paar jaar geleden opgeknapt hebben. Het ziet weer helemaal zwart, ze kunnen herbeginnen. De atmosfeer kan het niet meer verwerken. De wagens, de huishoudelijke pollutie, de industriële camouflage. Met het water is het niet beter gesteld. Destijds beloofde een minister ons dat het oppervlaktewater op drie jaar tijd gezuiverd zou zijn, dat was een grote onwaarheid. Het wordt hoe langer hoe slechter. We zijn er nog niet van af. Kijk naar de recente overstromingen. We hebben honderd jaar onze riolen verwaarloosd en de rivieren als stort gebruikt. Het resultaat ziet ge in ondergelopen huizen. We zitten in een kettingreactie door verwaarlozing: klimaatsveranderingen, natuurrampen en dan de laksheid bij het onderhoud van de natuurlijke evacuatiemiddelen. Men laat eerst de zaak verrotten en dan gaan we klagen.
Overheid doet niets
Toxicologen en milieudeskundigen maken zich grote zorgen over de toekomst. Men laat begaan, men neemt geen maatregelen en de mensen zitten met de problemen. Kijk naar de overstromingen in Wallonië waar de verzekeringsmaatschappijen en de deelregeringen zich weren als duivels om er onderuit te komen. Maar de mensen die de problemen hadden… ho maar! Daarnaast verveelvoudigen zich de experimenten, er zijn toepassingen vooraleer de overheid er zich kan mee bemoeien en er wordt pas lawaai gemaakt als het te laat is. Trouwens wat kan men er dan nog aan doen. Hetzelfde risico bedreigt ons met genetische manipulatie.
We zijn de problemen met dioxine beginnen onderzoeken in de jaren 70. De directeur van het onderzoeksbureau concludeerde aanvankelijk dat het om chlooracné ging, maar toxiclogen gingen verder met het onderzoek tot ze op dioxine stootten. Dat gaat niet om één product, maar om meer dan 300 verschillende stoffen. De fameuze orange-one is daar één van, een gevaarlijk goedje dat door de Amerikanen gebruikt werd bij de ontbladering van Vietnam. Intussen weten we dat het dioxineprobleem veel ernstiger is dan aanvankelijk gedacht. Zelfs zoveel jaar na de oorlog zijn de problemen in Vietnam nog niet opgelost. Jaren tevoren werd al dioxine aantroffen in de moedermelk van zogende vrouwen in Ruanda. Ook Duitse toxicologen ontdekten het in Duitsland. De Wereld Gezondheid Organisatie wilde niet ingrijpen, ze waren zelfs viermaal toleranter met hun toxische grens dan voor gechloreerde koolwaterstoffen. Hoe kun je die mensen nog vertrouwen?
Ze hebben grote verantwoordelijkheden op zich geladen.
We staan voor catastrofes
Er zijn drastische maatregelen nodig om de winstgeile industrie aan banden te leggen en vooral ook de landbouw duidelijke richtlijnen te geven. Het moet stoppen met de boeren gewoon als slaven uit te buiten. Er is een competitie tussen reuzenfirma’s bezig op wereldschaal.
Intussen kan de consument niets doen, tenzij ondergaan. En dat is geen plezierig vooruitzicht: meer kanker en vooral ook talloze andere ziekten waarover niet wordt gesproken. Men volgt de patologiën niet meer op trouwens. Wat zal er over tien à twintig jaar gebeuren met mensen die besmet voedsel hebben gegeten? Met kinderen die thans producten krijgen waarin genetisch gemanipuleerde producten zitten? Hoe komt het dat voedselgiganten verschillende normen hanteren in verschillende landen? Wat zal er uiteindelijk gebeuren met de vruchtbaarheid? De kwaliteit van het sperma is nu al fel achteruitgegaan. Men wil de klok niet terugdraaien, omdat er te veel financiële belangen mee gemoeid zijn.
Ook de quaternaire ammoniumzouten zijn even gevaarlijk en komen ook in het voedsel terecht via de afwasmiddelen bijvoorbeeld. De zuiveringsstations kunnen het niet meer aan en daardoor bevuilen deze producten ook ons grondwater. Heel ons systeem is een gesloten circuit. De natuur die we aantasten vraagt dat wij de rekening betalen, dus moeten we haar zo weinig mogelijk belasten. Heel veel van die stoffen zijn kankerverwekkend, vandaar dat we voor een reuzenberg staan. En moest dat nog het enige zijn.
Destijds werd prof. Heyndrickx als expert naar de golfregio gestuurd om het zogenaamd Golfoorlog syndroom te onderzoeken. Honderdduizenden soldaten zijn er besmet geworden met nieuwe gassen, gewijzigde bacteriestammen en virussen en op hun beurt besmetten ze hun vrouwen en later ook de kinderen. „Als we die gegevens bekend maken doen we zogenaamd aan autosuggestie. Maar als belangen in het spel zijn, dan valt alles, ook de volksgezondheid en alle andere principes zijn ondergeschikt aan de heilige god van de almacht van het geld.
De monsters die we straks zullen ontmoeten door genetische trucs zullen wellicht nog moeilijker te temmen zijn. Het gaat de slechte klant op met de wereld. En wie zegt dat het verbetert, liegt,”