Niet elke leerling heeft dezelfde talenten zoals niet iedereen dezelfde bekwaamheden heeft om een bepaald beroep te kiezen, laat staan uit te oefenen. Succes met een opleiding, een studierichting, een school, begint met de juiste keuze van de school. En die klus of karwei zullen veel ouders binnenkort moeten klaren, tenminste als de kinderen voor het eerst naar school moeten of een richting moeten kiezen. Het voorjaar is de periode waarin scholen hun deuren openen om nieuwe leerlingen in te schrijven en daar begint vaak het probleem.
Kinderen die mislukken op school hebben absoluut de steun van hun ouders broodnodig. Soms is er een gezondheidsprobleem, soms een emotioneel probleem, vaak een afkeer door een bepaald voorval. De ouders moeten dit op een rustige manier onderzoeken en erover praten met hun kinderen.
Het is niet enkel een kwestie van de kans te krijgen om zich in te schrijven, waardoor veel ouders zich genoodzaakt zien om op het voetpad te gaan kamperen om toch maar hun kinderen in te kunnen schrijven, het is ook een kwestie van een goede keuze te maken.
Want de resultaten van de leerlingen en hun succes later in het leven wordt voor een belangrijk deel bepaald door de keuze van de school.
Voel je goed
Het begint met zich goed te voelen, is de school sociaal genoeg, heeft ze zowel belangstelling voor de ouders als voor de leerlingen en krijgen ouders de kans om contact te nemen met leerkrachten en met de schooldirectie. Dat kan van groot belang zijn als er zich later problemen zouden voordoen.
Als de school al hoge drempels heeft ingebouwd waardoor van meetaf aan blijkt dat het meer op een kazerne dan een school lijkt, kun je beter een ander instituut uitzoeken.
Het is ook goed er op voorhand met de kinderen over te praten.
Niet enkel de vriendjes of vriendinnetjes spelen een belangrijke rol en hebben invloed, ook de vriendelijkheid en behulpzaamheid van de leerkrachten en directie zijn van even groot belang.
Mag je als ouder bijvoorbeeld zien waar de leerlingen les krijgen, hoe de klas eruitziet, waar ze hun middagmaal moeten gebruiken, is er toezicht en hoe gedragen niet enkel de andere leerlingen zich, maar pook de begeleiders en de leerkrachten.
Het zijn allemaal dingen waar je best op voorhand op let en rekening mee houdt.
Want er zijn maar weinig leerlingen die later in hun studietijd probleemloos de schooltijd beëindigen. De maatschappij is trouwens al moeilijk genoeg en dat wordt er met de dag niet beter op.
De tijd dat de school en de leerkrachten altijd gelijk kregen, is voorbij. Nu krijgen veelal de leerkrachten en de schooldirecties ongelijk. Probeer daarmee de leerlingen maar voor te breiden op een veilige en zekere toekomst.
Praat met je kinderen
Maar ook in de rest van de studietijd kunnen problemen ontstaan. Daardoor kunnen de resultaten echt negatief beïnvloed worden. Als een leerling zich niet goed voelt in de klas met een bepaalde leraar of lerares, door bepaalde maatregelen, of zich onveilig voelt vanwege pestgedrag of de houding van andere leerlingen, is het heel moeilijk om dan nog treffelijke resultaten te behalen. De moeilijkheidsgraad van een vak, of het talent van een leerling is niet de belangrijkste factor van slagen, het is de omgeving.
Zich veilig en goed voelen zijn de basisvoorwaarden om belangstelling te krijgen voor een bepaald vak. En daarover kun je best met je kinderen overleggen: wat hapert er, is er iets gebeurd, heeft een leraar een onheuse opmerking gemaakt, word je gepest, waarom doe je dat niet graag enz…
Het is veel beter om met je kinderen te praten over hun moeilijkheden, dan om je meteen boos te maken over hun resultaten, terwijl je niet weet waarover het gaat.
Dus: praten helpt!
Scholieren die het lastig hebben op school, hebben meer nood aan een opbouwend gesprek met de ouders, om samen te onderzoeken waar het fout ging, samen te zoeken naar oplossingen. Vooral het feit dat de leerling weet dat hij op zijn ouders zal kunnen rekenen is een hele geruststelling en veel meer waard dan een bolwassing die weken of maanden blijft duren.
Maar ouders mogen volgens psychologen de zaak ook niet op zijn beloop laten. Ze zijn verantwoordelijk voor de opvoeding en ook de schoolinzet van hun kinderen, dus zijn ze het aan zichzelf verplicht op te treden, maar redelijk, verstandig en vooral bemoedigend en opbouwend. Als kinderen voelen dat ouders ook voor hen in moeilijke momenten beschikbaar zijn, dan is dat de beste garantie dat er betere prestaties uit de bus komen.
En wie wil er niet het beste voor de kinderen?