Je hebt het misschien al gemerkt bij onweer en gedonder, of als er harde knallen te horen zijn zoals met oudejaar: je hond wordt er helemaal onrustig door. Onderzoek aan de universiteit van Illinois heeft trouwens aan het licht gebracht dat daardoor het gehoor van de hond kan beschadigd worden en zelfs tot doofheid kan leiden. Dat constateerde men bij een onderzoek onder tientallen politiehonden. Deze dieren zijn vaak blootgesteld aan hard lawaai, aan knallen van voetzoekers en bommetjes bij straatconflicten. Het was de begeleiders opgevallen dat de honden apathischer werden en minder goed of zelfs niet meer reageerden op bevelen of signalen.
Ze dachten aanvankelijk aan gedragsstoornissen, maar wat bleek: het gehoor van deze honden was beschadigd, en bij sommige dieren was er zelfs complete doofheid. Die doofheid kan tijdelijk zijn, bijvoorbeeld als in hun nabijheid een onverwacht luide knal waarneembaar was, maar kan ook blijvende en onomkeerbare doofheid veroorzaken. Bij jachthonden komt dit ook meer voor, aangezien door jagers soms tegelijk gevuurd wordt met jachtgeweren.
Ook honden kunnen last krijgen van gehoorverlies of zelfs doofheid als gevolg van ontoereikende voeding, maar vooral ook door hard lawaai en luide knallen.
Als een hond gehoorverlies heeft of schade heeft geleden aan het gehoor, moet de training van het dier anders worden aangepakt en meer toegespitst op visuele dan op auditieve signalen.
Dit laatste moet worden overwogen als het dier ouder wordt, want net als bij de mens kan het gehoor met de jaren achteruitgaan. Het zal van de genetische kwaliteit en van de levensstijl afhangen hoe snel dit gebeurt.
Als het gehoorverlies niet door leeftijd of accidenteel is veroorzaakt, bijvoorbeeld door een luide knal, moet een dierenarts worden geraadpleegd, want er kan een geleidingsprobleem zijn met de gehoorzenuwen: de geluidsgolven kunnen niet door de zenuwen in het gehoor worden overgebracht naar de hersenen. Dit is een inwendig probleem van neurologische aard en kan in veel gevallen worden hersteld door vitamines van de B-groep, vitamine E en acetyl cysteïne, een aminozuur dat sterke antioxidatieve werking heeft. Dat is ook voor mensen het geval, maar een arts kan daarover uitsluitsel geven.
Dat het zenuwstelsel betrokken is bij gehoorverlies of doofheid gebeurt slechts in mindere mate. Meestal gaat het om een beschadiging van het uitwendige oor: scheuren van het trommelvlies door hard lawaai, een vernauwing van de gehoorgang, soms een tumor. Ook de kleine gehoorbeentjes in het binnenoor kunnen door lawaai worden beschadigd. Veel jongeren die luide concerten bijwoonden hebben daar ook last van. Bij dieren kan dit eveneens optreden.
Er zijn ook medicijnen (diuretica) en sommige soorten antibiotica die een funeste uitwerking op het gehoor van de hond kunnen hebben. Onbehandelde ontstekingen en te veel oorsmeer kunnen het gehoor beperken of beschadigen. Hetzelfde met toxische stoffen zoals lood, kwik, arsenicum enz. Laat de hond dus nooit iets oppeuzelen dat hij tijdens een wandeling langs de kant van de weg aantreft.
Hoe weet je dat je hond minder goed hoort?
- Als hij niet meer opkijkt van een deurbel of een hard geluid.
- Als hij om de haverklap zonder reden begint te blaffen.
- Als hij niet meer wakker wordt van geluid waarop hij tevoren reageerde.
- Als hij onrustig wordt bij een bepaald geluid of muziek.
- Als hij niet meer reageert of traag reageert op bevelen van het baasje.
Als je dat merkt moet je de hond laten onderzoeken omdat niet enkel zijn levenskwaliteit beperkt wordt, maar het ook gevaarlijk kan zijn bijvoorbeeld in het verkeer of in de omgang met kinderen of andere mensen. Omdat de hond de geluidssignalen verkeerd kan interpreteren kan ook zijn gedrag onvoorspelbaar worden.
Als je hond slecht hoort, is het aangewezen om hem aan de leiband te houden als je er gaat mee wandelen, zeker op straat in de buurt van verkeer. Het dier hoort het gevaar niet meer en zal ook minder goed of niet reageren als hij geroepen wordt.
Een onderzoek bij een dierenarts is daarom altijd aangewezen als je vermoedt dat de hond minder goed hoort. Stel dat het blijvend zou zijn, dan is het goed om in de plaats van auditieve commando’s hem begrippen bij te brengen met tekenen met de hand. Een hond is perfect in staat om die te interpreteren en er gevolg aan te geven. En het kan nooit kwaad om zelfs als het dier perfect gezond is en nog jong is, om bijvoorbeeld een commando van het baasje door middel van de stem of een bevel, tegelijk te vergezellen door een teken met de hand. Op die manier associeert het dier een visueel en een auditief teken en dat kan later altijd goed van pas komen. Maar het belangrijkste van al is dat het dier beschermd wordt tegen sterke geluiden, harde knallen, permanent lawaai van muziek of machines. Tegelijk kan het gehoor gezond worden gehouden door de juiste voeding met aandacht voor voldoende vitamine B en vitamine E. Op die manier zal je lang plezier beleven aan je lievelingsdier en ook omgekeerd zal je hond zich goed blijven voelen in jouw omgeving.