De eetstoornis boulimia nervosa houdt in dat iemand eetbuien afwisselt met perioden van matig eten. Het gaat hier om een totaal verlies van controle over het eetgedrag. Grote hoeveelheden eten worden naar binnen gewerkt en er is sprake van een verslavende drang om te eten.
Patiënten die lijden aan boulimie zijn vaak bijzonder eenzaam, omdat ze hun probleem camoufleren.
Na de eetbui probeert de patiënt gewichtstoename te voorkomen door zelf braken op te wekken of door het gebruik van laxeermiddelen.
Mensen die lijden aan boulimia nervosa zijn dus net als anorexiapatiënten geobsedeerd door voedsel, gewicht en lichaamsomvang. Het verschil is echter dat boulimiapatiënten meestal een normaal gewicht hebben, ondanks dat ze zich te dik voelen. Omdat ze zich schamen voor hun eetgedrag gaan ook zij vaak stiekem te werk.
Het abnormale eetgedrag heeft ingrijpende gevolgen. Laxeermiddelen en het opwekken van braken overbelasten het lichaam. Lichamelijke gevolgen: vitaminetekort, duizeligheid, langdurige heesheid, ernstige maagklachten, menstruatiestoornissen, nier- en leverbeschadigingen, spierkrampen, hartritmestoornissen, hartstilstand.
Op sociaal gebied leiden boulimia-patiënten een geheim leven. Uit schaamte houden ze hun eetbuien en laxeermiddelengebruik voor hun omgeving geheim. Het onderhouden van relaties geeft dan ook de nodige problemen, want eetbuien kunnen spontaan komen opzetten. Eenzaamheid is dan ook het triestige gevolg, maar tegelijk de nieuwe oorzaak van het moeilijk doorbreken van hun eetstoornis.