Hormonen werden tijden geleden verwelkomd als de oplossing voor bijna alles: van ontstekingen tot ongemakken in de menopauze, tot mirakelmiddel tegen dreigende abortus, tot oplossing voor onvruchtbaarheid, infectueuze toestanden, pijnen, veroudering enz… Sinds de uitvinding van de pil tegen zwangerschap, de propaganda van verkapte vzw’s die de pers en de publieke opinie moesten overtuigen van de noodzaak en onschuld van hormonen, zijn intussen wel andere geluiden te horen waarbij gewezen wordt op mogelijke gevaren.
Het gedrag van jongens en meisjes kan ook worden beïnvloed door stoffen die ons natuurlijk patroon wijzigen. Hormonen zijn daarom potentieel riskante stoffen.
De almacht van de farmalobby begint hier en daar wat aan geloofwaardigheid in te boeten sinds wetenschappers ook waarschuwen voor mogelijke gevaren van ongebreidelde volgzaamheid van het voorschriftgedrag van sommige artsen. Het bekende adagio “De wijze zegt altijd “misschien” gaat ook hier een verstandige toepassing krijgen. Onderzoekt alle dingen en behoud het goede. Dat stond 2000 jaar geleden in een wijs boek te lezen.
Misleiding
Op basis van voordelen van belangengroepen werden zogenaamd humane denkwijzen en slogans ontwikkeld, waardoor zowel het slikgedrag als de morele gevolgen ervan in de geesten van de massa werden ingepompt.
Maar het is wel schrikken als je zelf of in je omgeving geconfronteerd wordt met de gevolgen van die volgzaamheid. Wat eerst ontkend en nadien geminimaliseerd, maar uiteindelijk niet te ontkennen valt is dat er zeker gevolgen kunnen zijn aan het slikken van hormonale producten. Borstkanker en trombose zijn mogelijke risico’s. Er wordt gegoocheld met kansberekeningen die zo miniem zouden zijn dat je eigenlijk zonder nadenken mag slikken, de kans is zogenaamd zeer klein… tot het je wel overkomt.
Steeds meer kanker
Het valt niet te ontkennen dat in de jaren zeventig één op de veertien vrouwen borstkanker kreeg. Tegenwoordig is dat al één op de zeven vrouwen. Dat is schrikbarend. En toch laten velen zich nog in slaap sussen. “Het kan allemaal geen kwaad, want de kans is uiterst miniem.”
En… bovendien “we kunnen veel”: er is chirurgie, er zijn bestralingen, en… er zijn operaties die oplossingen bieden voor alle problemen: tot keuze voor transgenders. Daarvoor werd tientallen jaren geleden al door een bioloog gewaarschuwd: hormonen kunnen zowel het gedrag als de lichamelijkheid van jongens dermate veranderen dat ze zich niet meer thuis voelen in hun lichaam.
Dat wordt tegenwoordig gemakkelijk toegedekt met de mantel van verdraagzaamheid, aanvaarding en operatieve oplossingen, terwijl over de oorzaak met geen woord wordt gerept en het helemaal niet wordt onderzocht. Juridisch zou je van opzettelijkheid en manipulatie kunnen spreken.
Wat moeten we dan daarvan denken?
Leefwijze
Wat geeft dat te denken? Dat hormonen oplossingen kunnen bieden voor bepaalde problemen, maar dat neveneffecten niet te ontkennen en soms niet te vermijden zijn, vooral als dat gebeurt in combinatie met andere gedragingen zoals ongezonde leefstijl, roken, alcohol en stress.
Momenteel wordt vooral het gebruik van hormonen in verband gebracht met de risico’s voor meisjes en vrouwen, maar ook mannen en jongens zijn niet uit de gevarenzone.
Teelbalkanker
Bleven de jongens van DES-moeders buiten gevaar?
Toch niet. In 1977 stelde de Amerikaanse onderzoeker Bibbo vast dat 12 percent van de DES-zonen, problemen hadden met de testes of teelballen, terwijl 41 percent van hen een uro-genitale malformatie had, dat is een afwijking aan de urine- en geslachtsorganen. Er is ook een associatie vastgesteld tussen teelbalkanker en het DES-hormoon bij DES-zonen, evenals een verhoogde onvruchtbaarheid.
Derde en vierde generatie
Ook hier merkt men het derde en vierde-generatie-effect: DES-kleinzonen hebben een verhoogd risico op aangeboren afwijking van de penis (hypospadie). Die jongens worden dus geboren met een te kleine penis. Deze aandoening komt twintigmaal meer voor bij zonen van DES-dochters dan bij normale kinderen. Die informatie is niet uit de lucht gegrepen, maar werd gepubliceerd in de the Lancet in 2002 naar aanleiding van een studie in Nederland.
Deze hypospadie heeft enerzijds onvruchtbaarheid tot gevolg en betekent anderzijds ook een zware psychische belasting voor de persoon in kwestie. Tenslotte is ook de spermaproductie navenant gestoord.
Maar het ergste van al is dat de seksuele gedragsveranderingen bij kinderen worden verzwegen en hier zijn erg belangrijke maatschappelijke veranderingen merkbaar!
Ook gedragsveranderingen
Uit Amerikaanse en Australische studies bleek dat kinderen en kleinkinderen van DES-moeders ook een ander seksueel gedrag gingen vertonen. Hetzelfde werd trouwens in de natuur vastgesteld.
Dit werd duidelijk naar aanleiding van de publicatie van „Gender-related behavior in women Exposed Prenatally to diëthylstilbestrol”
Bioloog G.V. : „Elk embryo of bevruchte eicel is aanvankelijk een meisje. Pas onder invloed van hormonen begint de ontwikkeling van de externe en interne geslachtsorganen tot stand te komen, maar tevens ook van het seksueel gedrag in de hypothalamus van de hersenen. Dat betekent dat het aanleggen van een mannelijke of vrouwelijke kern in de hersenen afhankelijk is van de hormonen van de moeder maar dus ook kunnen verstoord worden door externe hormonen.
Zo kun je stellen dat de nieuwe moraal niet enkel door veranderende inzichten en gewoonten gedicteerd wordt, maar door hormoonafhankelijk gedrag. Dat merk je ook in de natuur, want hetzelfde gebeurt bij vissen door verstoring van stoffen in het oppervlaktewater.
Seksuele gedragsveranderingen
Zo zie je dat mannetjes met mannetjes beginnen te paren en vrouwen met vrouwen, een gedragsverandering veroorzaakt door de pesticiden die een xeno-oestrogene werking hebben. Deze stoffen gaan het seksuele gedrag in de natuur beïnvloeden wat je ook bij mensen kan vaststellen.
Niet enkel hormonen, maar ook milieuvervuiling tast hersenen van kinderen zeker aan!
Kleuters met hogere loodwaarden in het bloed vertonen een lager IQ dan hun leeftijdsgenootjes met gewone bloedwaarden. Dat bleek uit een onderzoek Steunpunt Milieu en Gezondheid bij 200 Vlaamse kinderen.
Lager IQ
Professor Nik Van Larebeke van de Universiteit Gent zei een tijdje geleden dat hij heeft kunnen vaststellen dat kinderen waarbij meer lood gemeten werd in het navelstrengbloed, minder intelligent zijn.
De hoeveelheid PCB’s in het navelstrengbloed heeft dan weer invloed op het seks-getint spelgedrag van kinderen: ze vertonen minder mannelijk gedrag!
Maar ons gedrag en onze gezondheid worden door meerdere factoren beïnvloed zoals microplastics, bestrijdingsmiddelen, kleurstoffen, kunstmatige aroma’s, zelfs synthetische vitamines, laat staan hormonen.
Het is derhalve niet onverstandig, zelfs een wijze noodzaak om zo natuurlijk mogelijk te leven en zich zo onafhankelijk mogelijk in te richten zodat de stoffen in onze voeding, lucht, milieu, water, kleding en medicijnen niet enkel onze gezondheid niet het gedrang zouden brengen, maar ook onze denkwijze intact zouden laten.
Er zijn trouwens nog meer stoffen die ons bedreigen, daarover meer in een volgende bijdrage.