We leven in de eeuw van reizen. Haast iedereen wil liefst zo vaak mogelijk en zo ver mogelijk reizen. De tropen en onbekende zuiderse of oosterse streken genieten dezer dagen de voorkeur, maar zijn ook lang niet zonder risico. Er kunnen gevaarlijke reptielen zijn waarvan de beet soms dodelijk is, maar er zijn even gevaarlijke planten die we niet kennen en waarvan het contact ook dodelijk kan aflopen.
Wie zelfs naar Amerika reist, kan ook het slachtoffer worden van contact met onbekende boom- en plantensoorten. Zo is er de yamswortel die in sommige subtropische landen als een delicatesse aan het voedsel wordt toegevoegd. Deze yamswortel wordt ook medicinaal gebruikt als een voorloper van hormonen. De yamswortel bevat natuurlijke progesteronen en wordt in sommige merken van „de pil” gebruikt. Ook in producten die voor de menopauze gebruikt worden, zoals vaginale zalven om droogte van slijmvliezen bij de menopauze te behandelen wordt yamswortel als een natuurlijke progesteron gebruikt. Er zijn evenwel vele soorten yamswortels en sommige daarvan zijn giftig. Deze giftige soorten bevatten sapotoxines die meestal wel vernietigd worden bij het koken. Toch worden in Nigeria, Oost Afrika, de Filipijnen fatale vergiftigingen gemeld door de yamswortel. Sommige symptomen kunnen al optreden 30 tot 45 minuten na het eten van een product op basis van yamswortel. Sapotoxines kunnen ernstige diarree veroorzaken, evenals verantwoordelijk zijn voor verlammingen in vitale hersengedeelten en van het hart. Soms blijft iemand als gevolg van het eten van vergiftigde yamswortel zijn leven lang verlamd of het slachtoffer van een tremor, permanent beven.
Reizen is plezant, maar kan ook gevaarlijk worden door contact met onbekende planten en bomen die soms erg giftig zijn.
Zo kan inhalatie van de pollen van de broodboom (Vicia faba) of een consumptie van de rauwe bonen, een ernstige bloedarmoede veroorzaken, zelfs dagen na het eten van deze producten, als gevolg van het vernietigen van rode bloedcellen. Meestal is dat beperkt tot personen die het slachtoffer zijn van een aangeboren enzymdeficiëntie. Dit genetisch defect komt meer voor bij Grieken, Joden en Italianen en ook bij zwarte volkeren. Acute haemolitische anemie (bloedarmoede) is gekenmerkt door plots onwel worden, wit trekken van de huid, koorts, rug- en buikpijn, geelzucht, zwakte en hartkloppingen. De urine kleurt rood of zwart. Soms treedt spontane genezing op, soms is medische hulp dringend nodig. Deze acute hemolytische anemie kan trouwens ook nog optreden na het gebruik van sommige kruiden, paddenstoelen en methyleen blauw.
Een van de gevaarlijkste bomen is wel de manzenilleboom of Hippomane mancinella. Hij kan wel 9 tot 15 meter hoog worden en men treft hem aan langs de kusten van noord, zuid en centraal Amerika en ook in de Caraïbisch gebied (Barbados). Ook in Oost Afrika vindt men dergelijke exemplaren. Er bestaan twee varianten, maar ze zijn allebei beslist te mijden. De vruchten kunnen voor argeloze toeristen en kinderen aanlokkelijk zijn, maar ze zijn bijzonder gevaarlijk. Het sap van de boom dat op melk gelijkt, is een sterke vrije radicaal, evenals de vruchten. Onder de boom gaan staan of liggen is al een risico op zich. Huidcontact veroorzaakt al een erytheem met zwellingen en loslatende huidschilfers. Als het sap in de ogen terecht komt kan het verantwoordelijk zijn voor ernstige ontstekingen van de conjunctiva. Het sap kan best van de huid worden weggewassen met ZOUT water. Zelfs de rook van deze verbrande bomen is uiterst giftig. Wie van de vruchten eet kan bloedende zweren in de mond krijgen en bloedende diarree met slijmen. Men noemt de ziekte dan ook de Manzenella dysenterie. Het kan tot drie weken duren eer het probleem verdwenen is en er zijn al heel wat gevallen van dodelijke afloop gemeld. Voorzichtigheid op reis is dus geboden.