De farmaceutische lobby is naast de energielobby de machtigste in ons land, zeg maar… in de wereld. Ze bepalen niet enkel de kostprijs, van alles, zelfs van het voedsel, maar ze dringen ons ook zowel de vorm van energie als de soort middelen op die we moeten nemen. En we slikken maar. We slikken alles. Ook medicijnen, want ze maken ons bang. We krijgen angst aangepraat voor cholesterol, voor hart- en vaatziekten, voor bloeddruk, voor kanker, voor slapeloosheid, voor eenzaamheid, voor depressie… en er is maar één oplossing: slikken, liefst zo veel mogelijk.
Een prof verklaarde onlangs dat bijna tachtig percent van alle ziekten veroorzaakt wordt door het overdreven slikken van medicijnen. Daar is natuurlijk veel geld mee gemoeid, grote belangen hangen ervan af. En wie durft zijn arts, het ziekenhuis, de minister van volksgezondheid tegenspreken?
Je mag er geen zelfstandige mening over hebben, zelfs niet rationeel denken of… je gaat dood, of je wordt geïsoleerd, of je wordt permanent achtervolgd. Denk aan de Covidperiode waar de middelen die werden aangeprezen, ingezet of verplicht, afhankelijk waren van de beschikbaarheid of geheime afspraakjes.
Niet alle geneesmiddelen hebben als resultaat dat ze je genezen. Het omgekeerde kan het geval zijn en het ontwerp is vaak bedoeld meer om er geld aan te verdienen, dan om mensen gezonder te maken.
Cadeautjes en onpartijdigheid
Die cadeautjes en geheime voordelen zijn er nog altijd: welke dokter heeft nooit iets van een vertegenwoordiger gekregen?
De macht van de lobby is zo sterk dat wetenschappelijke rapporten beïnvloed worden of worden herschreven of verborgen… in het belang van de patiënt? Daar denkt de patiënt wel anders over.
Natuurlijke stoffen, die nochtans model staan voor het kopiëren van moleculen worden belachelijk gemaakt. Zelfs officiële instanties maken een heksenjacht tegen producenten van natuurlijke middelen, ook al zijn ze perfect werkzaam. Factchecks noemen ze dat dan.
Denk aan de almacht van de antibiotica waar nu sterk voor gewaarschuwd wordt: de slang eet haar eigen staart op. Sommige ziekten of problemen zijn onbehandelbaar geworden vanwege de resistentie tegen antibiotica. Hoeveel mensen zijn al gestorven als gevolg van de ziekenhuisbacterie, waar geen antibioticum meer tegen opgewassen is.
Wie de natuur verwerpt en de wetmatigheden daarin, zal uiteindelijk zichzelf verwerpen.
Kwaliteit
Zelfs in de klassieke geneeskunde zijn de lobbyisten hard aan het werk: generische middelen die nochtans exacte kopieën zijn van de oorspronkelijke versie, worden afgeraden, niet of zeer weinig voorgeschreven, ondanks het feit dat ze goedkoper zijn en compleet identiek aan de oorspronkelijke versie. Vaak worden deze generische geneesmiddelen in hetzelfde labo gemaakt, want na 20 jaar vervalt het patent. In die periode moet het labo de research en de reclame voor het middel, inclusief de cadeautjes, zien terug te verdienen.
Maar er bestaat een natuurlijke aversie tegen generische middelen en de campagne is erin geslaagd hen te betitelen als “witte producten”, naar analogie van de witte producten in het warenhuis. Die worden door de consument weliswaar als goedkoper ervaren, maar tegelijk beschouwd als van mindere kwaliteit. Als het dan om de gezondheid gaat, is men minder prijsbewust en zeker de voorschrijvende arts niet, omwille van de bekende redenen.
Witte producten
In het warenhuis kan je voor een merkartikel kiezen, of voor een wit product. Fabrikanten beweren dat er niet enkel een verschil in prijs is, ook in kwaliteit. „Er zitten meer vruchten in, minder vulsel en meer echte grondstoffen, meer eersterangs grondstoffen, minder afval of tweede keus.” Het warenhuis daarentegen beweert dat het verschil vooral in de prijs zit. Maar uiteindelijk kan je als consument ook het verschil ervaren en proeven. Je kan dus zelf scheidsrechter spelen.
Maar wat met een medicament waar ook witte producten van bestaan, het zogenaamd generische medicijn? Of zelfs een natuurlijk middel dat tegelijk ook goed werkt en veiliger is. Je kan zelf moeilijk uittesten of je ontsteking rapper verdwijnt met een merkartikel dan met een wit product of een natuurlijk middel, dat risico wil je niet lopen als het om een ernstige ziekte gaat. Maar je kunt wel preventief naar een arts zoeken die je kunt vertrouwen en ervaring heeft met alternatieve middelen, desnoods generische klassieke middelen. Het is een kwestie van ervaring, vertrouwen en beschikbaarheid.
Een generisch middel moet volgens de wet dezelfde inhoud en werking hebben. Toch is België één van de traagste landen ter wereld om generische medicijnen op grote schaal voor te schrijven en te slikken. Dat is ook het geval met natuurlijke middelen, kruidenextracten, of zelfs homeopathie. Daarin zijn zowel Frankrijk, maar zeker Duitsland koplopers en… met gunstig resultaat. Daar worden trouwens ook onderzoeken gedaan naar de werking van kruidensamenstellingen, extracten en dubbelblindtests om de werking met een klassiek middel te vergelijken.
Heksenjacht op de natuur
Er zouden fortuinen kunnen bespaard worden als men ook zou aanvaarden dat zowel generische middelen als natuurlijke preparaten gunstige resultaten geven bij bepaalde types problemen.
Een voorbeeld? Het is moeilijk voor een cardioloog toe te geven dat Omega-3 uit visolie en gegiste rode rijst even goed werken als de bekende hartmiddelen. Veel patentmolecules zijn trouwens afgekeken van de natuur. Statines bijvoorbeeld komen ook voor in gegiste rode rijst. Wat is dan het probleem?
Het probleem is dat die middelen in een verdacht daglicht worden geplaatst, omdat men meer kan verdienen aan een patent, dan aan de natuur. En dus wordt er zowel door artsen, specialisten, de farmalobby en ook door de bevoegde ministeries voor gewaarschuwd: Pas op met natuurlijke middelen, ze doen meer kwaad dan goed… zelfs vitamine C wordt verdacht gemaakt. En dus begint van overheidswege de heksenjacht op alles wat natuurlijk is, zelfs met geheimhouding van cijfers die aantonen dat bepaalde klassieke middelen ronduit gevaarlijk zijn. Er is te veel geld mee gemoeid en daarom kun je officiële verklaringen niet altijd vertrouwen. De wijze, denkt en zegt altijd “misschien” en dat is een verstandige reflex.
Welke cardioloog gaat bijvoorbeeld visolie aanbevelen bij zijn patiënten, tenzij je natuurlijk prof. Dr. Brugada heet, waarvan de reputatie moeilijk te ontkennen valt en dus minder gemakkelijk aangevallen kan worden omdat hij zijn patiënten precies Omega-3 vetzuren uit visolie aanbeveelt. Hij verklaarde zelfs in een televisie-interview: minder hartkloppingen en aritmie, minder vasculaire aandoeningen, minder verstopte slagaders voor wie geregeld vis eet, of visolie gebruikt. Duidelijker kan het niet.
Wit product?
Je stapt natuurlijk niet zomaar de apotheek binnen om te vragen naar een “wit product”. We zijn zo verslaafd aan en bekend met de merknaam dat men automatisch daarnaar grijpt. Wie vraagt er in de apotheek naar acetylsalicylzuur? Iedereen vraagt om aspirine. Dat is het probleem. Een merknaam is er zo ingehamerd dat men niet geneigd is, iets met een andere naam te aanvaarden, hoewel het een identiek product is.
Dat is ook zo in de natuurgeneeskunde.
Echinacea is erg bekend als promotor van een goede afweer en ter behandeling van aandoeningen aan de luchtwegen, griep enz… Als je dan door de apotheker een ander middel met dezelfde ingrediënten wordt aanbevolen of aangeboden, terwijl het misschien nog sterker is vanwege een vollediger samenstelling, zullen de meeste patiënten huiveren.
Als men bijvoorbeeld gewend is aan Echinacea merk X en je krijgt Echinabell voorgezet, terwijl het nochtans sterker is, vanwege een hoger volume extract dat door ultrasone bewerking verkregen is, dan is de aarzeling dikwijls bekend.
Een dergelijke reactie zagen we trouwens ook bij het begin van de pandemie. Een vroegere uitspraak van een van de bekende virologen was “Maak ze bang en je kunt hen alles vertellen, zeg dat ze gaan sterven en je hebt ze volledig in de hand”.
Want wie durft er aan de deskundigheid en onpartijdigheid van zijn arts te twijfelen? Je leven kan ervan afhangen. Wie durft ervan uit te gaan dat zijn arts, het ziekenhuis, de farmacie oorzaak zal zijn van zijn dood? Dus volgt men slaafs wat gezegd en voorgeschreven wordt, want anders “ga je dood”. Zelfs artsen die zelfstandig willen denken en vragen stellen worden geschorst door de orde, destijds door Dr. Herman Lecompte, “de horde “genoemd.
Het is nog geen zier veranderd.
Hoe wil je dat veranderen? Door zelfstandig te denken, zelf op onderzoek te gaan en kritisch te vergelijken. Lees meer, onderzoek meer, leer etiketten interpreteren en vraag mensen die je kunt vertrouwen en er geen belang bij hebben, maar toch deskundig zijn om raad.
Het kan je leven sparen en je meer comfort met je gezondheid verschaffen!
Denken, vergelijken, en doen…